ROZDZIAŁ X

Myślałam, że będzie dłuższy, ale pół dnia spędziłam w Poznaniu i nie miałam kiedy napisać :( Trudno, ważne, że coś jest. Mam nadzieję, że będzie się podobać ;** 

Rozdział X

- Oki. To idę.

- Trzymaj się i daj mu ten list – pocieszała.

- Dzięki. Zadzwonię jak już go u mnie nie będzie.

- Spoko.

         Caroline wyszła z auta i weszła do domu. Spojrzała, czy Elena już odjechała. Nie było jej. Gdy się odwróciła od okna przed nią stał Klaus.

- O matko! Nie strasz mnie więcej – przestraszyła się Caroline.

- Nie będę, a tak ogólnie miłe przywitanie – powiedział szeroko uśmiechnięty Klaus.

- Wiem – odwzajemniła uśmiech.

- Stęskniłem się za tobą.

- Nie powiedziałabym tego samego.

- Nie gniewaj się, że zabiłem matkę Tylera – odezwał się ze skruchą.

- I jeszcze mu nie każesz przebywać w Mystic Falls.

- Nie moja wina. Musiałem przez niego zabić wszystkie hybrydy.

- Napijesz się krwi? – zaproponowała, zmieniając temat.

- Poproszę.

- Chodź do salonu.

         Przeszli do salonu.

- Zaraz wrócę, przyniosę tylko krew.

         Wróciła po niespełna minucie.

- Dzięki – podziękował Klaus odbierając szklankę z krwią. – Mogłaś dać we woreczku. Wystarczyłoby.

- Nie czepiaj się o drobiazgi – powiedziała siadając na fotelu. – Mam coś dla ciebie.

- Co?

- List od Elijah.

- To po to kazałaś mi przyjść…

- Mówił, że nie chcesz z nim rozmawiać.

- Sprawy rodzinne.

- Tak, to wiem – przewróciła oczami. – Nie możesz powiedzieć o co? Chętnie posłucham.

         Klaus zdecydował się jej opowiedzieć, co wydarzyło się między nim i Elijah. Gdy skończył Caroline poszła po list. Podała go Klausowi.

- Dzięki.

- Przeczytasz go?

- Skoro chcesz.

- Czemu to robisz? Wystarczyły mi kołki… - wymamrotał Damon.

- Ty nie jesteś taki słaby jak Stefan.

- Wiem…

         Ponowił torturę jeszcze kilka razy. Za każdym razem Damon krzyczał z bólu. Nic nie mógł poradzić. Minęła godzina.

- Już mam dosyć używania gaśnicy.

- A ja dość patrzenia na to – odparła Rebekah.

- To przejdźmy do niespodzianki.

- No wreszcie… - jęknął.

         Katherine podeszła do niego i chciała go odwiązać, ale Kol powiedział:

- Nie kochanie. Zostaw. Przynajmniej nie będzie się sprzeciwiał. To długo nie potrwa. Tylko zastanawiam się, czy go później zahipnotyzować…

- Nie… Mówiłeś, że tortury… - nie zdążyła dokończyć.

- Nie przerywaj mi proszę – powiedział spokojnie. – Zahipnotyzuję cię, swoim sposobem, ale nie złamię umowy.

- Aha…

- On ma sposoby – dodała Rebekah.

- Zauważyłam.

- Rebekah…

         Kol nie musiał dokańczać. Rebekah podeszła do Damona i założyła mu pierścień.

- Ładny, ale mógłby być ładniejszy.

- To co zaczynamy? – zapytał Kol, nie zwracając uwagi na wypowiedź Rebeki.

- Zacznijmy, zmęczona już jestem – oznajmiła Kath, opierając się o kanapę.

- Dobrze. Kath zawiąż Damonowi oczy. Ręce już ma związane.

         Gdy Katherine wykonała polecenie, Rebekah podała bratu ukrytą niespodziankę.

- Masz.

- Dzięki… Damon napij się, nie bój się, to nie jest z werbeną. Mogę przysięgnąć. Chcę, żebyś był odrobinę trzeźwiejszy – podszedł do Damona i podłożył mu coś pod usta.

         Był to woreczek z krwią. Damon pociągnął łyka, lecz po chwili się skrzywił i wypluł, to co wypił.

- Smakuje? Chciałem, żebyś poczuł się tak jak twój brat.

- To jest ta twoja niespodzianka?

- Po części…

- Co jeszcze? – zapytała się Katherine.

- Będzie walczył – powiedział uśmiechnięty.

- O mnie?

- Z kim? Z tobą? O nią? Wolę już zostać przebity kołkiem.

- Nie ze mną… Nie chcę, żeby Kath się martwiła.

         Pierce zrobiła zdziwioną minę. Myślała, że się przesłyszała.

- Ja? O ciebie się mam bać? Przecież ty wygrałbyś od razu.

         Rebekah zachichotała z Damonem.

- Możliwe… Ale nie będę się bił. Nawet o ciebie, przynajmniej teraz. Będzie się bił z Sage.

- Z tą Sage? – zapytała zdziwiona i niezadowolona Katherine.

- Tak. Chyba wiesz o kim mówię, prawda Damonie.

- Kojarzę.

- Przypomnę ci, że jest ona teraz trochę zła, za to, że ją wykorzystałeś.

- Ja? Wykorzystałem? Nie… - wyplątywał się.

- Ty mnie nie wykorzystałeś?! Nie chce się przyznać! To ci dopiero – do salonu weszła Sage ubrana w granatową, luźną koszulkę i wytarte dżinsy. 

Jak wam się muzyka na blogu podoba? ;**

Pozdrawiam wszystkich i zapraszam do obejrzenia mojego nowego filmiku na youtube o Delenie ;** 

http://www.youtube.com/watch?v=JEU68BMn80k