ROZDZIAŁ XVII

- Później zapytamy się o nazwę tej knajpki.

- Niech będzie – odparł Kol. – To kogo zabijesz dzisiaj? Tego barmana?

- Nie… Może następnym razem. Dzisiaj, jakąś przypadkową osobę.

- Jak sobie życzysz.

         Tańczyli z uśmiechem na twarzy. Patrzyli na siebie i na innych. Byli zadowoleni, że mają siebie.

         Damon także się świetnie bawił. Opowiadał Jessice jakieś żarty, z których oboje się śmiali. Stefan tańczył z Eleną. Też byli szczęśliwi. Caroline i Bonnie popijały drinki przy jednym ze stolików. Caroline postanowiła wyznać coś swojej przyjaciółce.  

- Pamiętasz, jak opowiadałam ci o moim spotkaniu z Klausem?

- Tak.

- Wtedy nie wspomniałam ci, że zostawił mi list.

- List?

- Tak. Ty jesteś pierwszą osobą, której to mówię.

- A Elena?
- Nie mówiłam jej… Powiedziałabym jej to teraz, jakby nie tańczyła ze Stefanem, ale nie chcę jej przeszkadzać. Wyjdźmy na zewnątrz.

- Okej.

         Wyszły na zewnątrz przeciskając się przez tańczących ludzi. Gdy już były na zewnątrz, westchnęły. Caroline zaczęła:

- Na pewno chcesz mi powiedzieć, co było w tym liście? – zapytała Bonnie.

- Sama przeczytasz. Ja nie wiem, czy w pobliżu nie ma jakiegoś wampira.

- Niech będzie.

         Caroline wyciągnęła z torebki złożony na pół kawałek papieru. Podała go przyjaciółce. Ona wzięła list i rozłożyła. Pisało tam:

Droga Caroline!

Wiem, że szybko mi nie wybaczysz… Żeby to stało się jak najszybciej, Tyler będzie mógł wrócić, pod jednym warunkiem: musisz mi obiecać, że wybaczysz mi resztę moich błędów. Jeśli i tak się stanie, może wrócić już za tydzień.

Chcę Cię także powiadomić, że do Mystic Falls wprowadziła się jeszcze jedna czarownica. O ile dobrze pamiętam, ma na imię Jessica. Z tego co, słyszałem jest doświadczona i nie przepada za wampirami. Piszę to, gdyż wyjeżdżam na dwa dni i nie mogę cię ochronić przed nią.

O czarownicy powiadom moje rodzeństwo oraz swoich przyjaciół. Bonnie także. 

Jeśli jesteś zainteresowana pierwszą propozycją zadzwoń lub napisz do mnie.

                                                                           Klaus

- Hmm… - westchnęła zamyślona Bonnie.

- Co o tym myślisz? Wybaczyć mu i pozwolić, żeby Tyler wrócił? Oh, jakbym chciała, żeby wrócił… tylko nie wiem, czy umiem wybaczyć…

- Bardzo chcesz powrotu Tylera, prawda? Ja nie mogę zadecydować za ciebie.

         Po policzku Caroline spłynęła łza. Bonnie uśmiechnęła się.

- Wiem… Chyba wybaczę… dla Tylera.

- Dobra… Później się zastanowisz, może Elena ci pomoże. A, co sądzisz o niej?

- Myślę, że może to być ta sama. Umiesz rozpoznać czarownicę?

- Tylko za pomocą dotyku umiem.

- No to spróbujemy… - dodała Caroline. – A później powiadomimy resztę.

- Okej. Chodźmy – powiedziała, oddając list.

- Ja jeszcze pójdę do łazienki.

         Kiedy schowała już list, wróciły do środka. Szukały Jessice. Była przy barze. Bonnie postanowiła usiąść koło niej i niechcący się o nią otrzeć. Miała przystąpić do planu, kiedy nagle przed nią stanął Damon.

- Zatańczysz? – zapytał wyciągając rękę.

         DJ nie puścił jeszcze tej samej piosenki. Musiał ich mieć bardzo dużo. Miał też sporo przerobionej muzyki.

- Nie teraz.

- A kiedy? Jutro?

- A może w ogóle? – drażniła go.

- Najlepiej teraz.

- Muszę się napić. Idę po drinka. Okej. Tylko napiję się i przyjdę. – odparła. – I będę miała to za sobą – dodała pod nosem.

- Nie będziesz żałowała.

- No nie wiem – wtrąciła się Caroline, która stała już za plecami Damona. On jednak się nie odwrócił. – Chodź Bonnie. Pójdę się napić z tobą.

- To ja też idę – dodał szeroko uśmiechnięty Damon.

- Dobra, ale chodźmy już – gorączkowała się Bonnie.

         Na szczęście Jessica jeszcze siedziała przy barze. Czarownica ruszyła szybkim krokiem w stronę baru. Udało się. Zajęła koło niej wolne miejsce niechcący się o nią ocierając.

- Proszę dwa drinki – powiedziała Bonnie, kiedy już siedziała.

- Bonnie? – zapytała Jessica.

- Tak. Ty jesteś Jessica?

- Yhym. Ty jesteś koleżanką Kola?

- Tylko znajomą – dodała.

         Bonnie już wiedziała, czy Jessica jest czarownicą czy nie.

- Tu jest jeszcze Caroline – wtrącił się Damon. – I ja.

- Ciebie zauważyłam, Caroline. Damona też.

- Jessica, jak się ze mną tańczyło?

- Świetnie – odparła zadowolona.

- Widzisz Bonnie? Musisz ze mną zatańczyć.

- Może później.

         Barman podał drinki. Czarownica, podała jednego Caroline.

- Jeszcze dla mnie – skierował się do chłopaka.

- Zaraz będzie – odparł znudzony.

         Bonnie wzięła łyka swojego drinka.

- Już się napiłaś, chodź zatańczymy.

- A ty chyba naćpałeś – odparła Bonnie. – Od kiedy chcesz ze mną tańczyć?

- Hmm… Od teraz. Dużo już wypiłem. Chyba ze wszystkimi dziewczynami dzisiaj zatańczę.

- No to weź jakąś dziewczynę z parkietu lub jakąś siedzącą przy stoliku.

- No nie wiem… Dobra. Caroline, chodź.

- Co?! – zapytała kpiąco, prawie wypluwając drinka, którego wypiła.

- To co słyszałaś. Chodź ze mną zatańcz. Później wrócimy tutaj i wezmę Bonnie.

- O rany… Niech będzie, ale jedna piosenka.

- Pański drink – dodał barman.

- Mogę za ciebie wypić? – zapytała Caroline.

- Wypij i idziemy na parkiet.

         Forbes szybko wypiła całą zawartość szklanki i poszła z Damonem. Bonnie i Jessica zostały same.

- Zostałyśmy same. Skąd jesteś? – zaczęła Jessica.

- Z Mystic Falls, a ty?

- Z Florydy.

- Serio? Zawsze chciałam tam pojechać, może kiedyś…

- Może ci się uda.

- Mało prawdopodobne. A co cię sprowadza do Mystic Falls?

- Ciekawość. Słyszałam, że dzieją się tutaj różne rzeczy.

- Działy się. Teraz już nie ma takich przypadków – stwierdziła Bonnie., wypijając resztę swojego drinka.

- Może przyjechałam za późno… Trudno, ale nawet spodobało mi się tu.

- Może… Uczysz się? A może rzuciłaś szkołę?

- Uczę się jeszcze. Teraz idę na studia.

- To podobnie jak ja i reszta.

- Damon też?

- On?! Nie. On i szkoła… to w ogóle coś innego. On woli siedzieć w domu i pić whisky.

- Ehh… Ja nie znam was tak długo.

- Rzeczywiście.

         Zamilkły. Patrzyły na tańczących ludzi. Elena nadal tańczyła ze Stefanem, a Damon tańczył z Caroline, która najwyraźniej świetnie się bawiła. Katherine i Kol i Katherine właśnie schodzili z parkietu, więc Bonnie postanowiła podejść do nich.

- Pójdę porozmawiać z Kolem i Katherine. Zaraz wrócę.

- Czekam.

         Czarownica ruszyła w stronę pary. Na jej szczęście Damon nagle nie stanął przed nią i nie zaprosił do tańca. Zaczęła, gdy tylko pierwotny razem z Kath obrócili głowy w jej stronę.

- Muszę wam coś powiedzieć.

- Co?

- Jessica jest czarownicą.

- No dobra… To mnie zaskoczyło, ale co z tego? – zapytała leniwie Pierce.

- No to z tego, że ona chyba wie, że jest czarownicą  i wie kim jesteście.

- Serio?

- No. Poczułam energię, kiedy się otarłam o nią.

- Klaus mnie przed nią ostrzegł – usłyszeli głos Caroline.

         Bonnie energicznie się odwróciła i ujrzała swoje dwie przyjaciółki oraz braci Salvatore. Wychyliła się, by zobaczyć czy Jessica nadal siedzi przy barze. Była tam i przyglądała się im.

- Klaus?

- Tak. Napisał mi w liście, że do Mystic Falls wprowadziła się jeszcze jedna czarownica. O ile dobrze pamięta, ma na imię Jessica. Z tego co, słyszał jest doświadczona i nie przepada za wampirami. Więc trzeba na nią uważać.

- Mamy Bonnie. Na pewno jest lepsza – dodał Damon.

         Czarownica spojrzała na niego ostro.

- Ona pewnie też już wie, że jestem czarownicą. Jednak przy dotknięciu nie wyczuwamy ile mocy ma ta czarownica. To by było za łatwe.

- Ale możliwe, że jesteś silniejsza niż ona, tak? – zapytał Stefan.

- Możliwe. Przecież pomagały jej dusze czarownic – wtrąciła się Caroline.

- Jeszcze nic nie zrobiła, a my już szykujemy na nią Bonnie – powiedział Kol.

_________________________

Chyba zawsze będę pisała: Mam nadzieję, że się podoba ;) 

Nie jest to najdłuższe ani najkrótsze ;) 

Nie miałam weny... 

Pozdrawiam ;**